Re:

Ела, моя раковино свещена,

превърни се в песен…

Сафо

Ще се срещнем, разбира се, на много по-хубаво място от сега, макар че кое място може да бъде по-хубаво от това подуто, цъфтящо, побесняло, мощно двуглаво наше тяло? Кое място може да бъде по-добро от това тук, където сме се прикачили за зарядното устройство на вселената, където сме в директен контакт с хаоса и съзиданието? Дали някога, доволни, различни, наспали се, заситени, размятащи дълго целувани боси крака от терасата на някой хотел с гледка към морето, поръчвайки поредното розе, избърсвайки смеха си в салфетка, няма да жадуваме нещастието отново? Надявам се тогава ти да ме цапнеш с някой вестник по главата, за да се свестя навреме. Може и с книга. Твоята.

Всъщност, бих се срещнала с теб във всяка книга, във всяка галерия, във всеки стих и нота, във всяка картина или филм. За да изтрия всичко, което ти не си успяла. За да имаш място за пирует, за огромното завъртане, което носиш.

Убедена съм, че когато спомените ми престанат да ефервесцират по повърхността на мозъка и се наместят в кутийките си, ти ще заемеш в мен много повече място отколкото другото, защото именно ти си била заряда, който тъй мощно ме е приласкал към иначе празната обвивка на мечтата за повече.